ابی | Ebi | Эби

ابراهیم حامدی (۲۹ خرداد ۱۳۲۸ در تهران) مشهور به ابی خواننده موسیقی پاپ اهل ایران است. او در دوران نوجوانی به استعداد خود در خواندن پی برد. ابی ابتدا در یک گروه دوستانه به نام Sunboys وسپس در باشگاه‌ها و کاخهای جوانان خواندن را آغاز کرد. پس از چند سال اولین ترانه مستقل خود را اجرا کرد که عطش نام داشت. وی از همسر اول خود فروزه مقدادی صاحب سه دختر به نامهای عسل، سایه و خاتون می باشد. ابی از همسر دوم خودش مهشید برومند یک پسر به نام فرشید دارد. در مصاحبه‌ای وقتی از وی پرسیده‌شد که خوانندگی را چگونه آغاز کردی گفت: "از زمان چهار پنج سالگی. رادیو به ایران آمده بود ولی آن‌قدر ما بودجه نداشتیم که یک رادیو بخریم. ضمن این‌که هنوز برق هم به همه‌جا نیامده بود. به موسیقی گوش می‌کردم و آن را دوست داشتم. تفریح من در خانه خواندن بود، ضمن این‌که بارها هم گفته‌ام که از کلاس سوم دبستان در مدرسه صبح‌ها سر صف قرآن با قرائت اجرا می‌کردم. خب این هم برای خودش یک نوع خوانندگی است. در سن ده یازده سالگی، رادیو و خوانندگانی بودند و مرتب فکر و ذکر من به غیر از مسالهٔ درس خواندن خوانندگی بود. در خانه، برای هم‌کلاسی‌هایم و همین‌طور برای بچه محل‌ها می‌خواندم". اولین ترانهٔ او ترانه‌ای بود با نام عطش که برای فیلمی به همین عنوان ساخته شده بود. دومین ترانه‌اش چرا نام داشت، و شعر آن از مسعود هوشمند و آهنگش از حسین واثقی بود.

اما سومین ترانه‌اش که به گفته خودش باعث معروفیتش شد، ترانه‌ای به نام شب بود، با شعر اردلان سرفراز وآهنگ منصور ایران‌نژاد که در شوی معروف میخک نقره‌ای از فریدون فرخزاد برای اولین بار پخش شد. ابی در همان دوران با شهبال و شهرام شب‌پره آشنا شد و با وی شروع به همکاری کرد. او با گروه بلک کتز همکاری کرد و مدت زیادی در کاباره کوچینی به روی صحنه رفت. ابی پیش از انقلاب کارهای زیادی عرضه کرد ولی هیچگاه آلبوم مستقلی از وی ارائه نشد. آهنگهای ماندگاری نظیر کندو- شب زخمی- شبزده- سایه - عسل- پوست شیر- خالی- پیچک و آهنگهای دیگر که بسیاری از آنها بعد از انقلاب در خارج از کشور به صورت کاست و سی دی به بازار عرضه شد . تنها اثر سینمایی ابی فیلمی موسوم به بوی گندم از ساخته‌های فرزان دلجو بود که ابی هیچگاه از بازی در این اثر اظهار رضایت نکرد. ابی دو سال قبل ازانقلاب از ایران خارج شد و برای برگزاری کنسرت به آمریکا رفت ولی با شدت گرفتن ناآرامی‌ها در آن کشور ساکن شد. ابی نسبت به سرکوب مردم معترض به نتایج انتخابات ۱۳۸۸ با اعتصاب غذا اعتراض خود را نشان داد. ابی هم اکنون پس از سال ها اقامت در سوئد ساکن جنوب اسپانیا است.

نام ترانه: با تو                           آوازه خوان: ابی 
آهنگساز: -                               تایپ متن: آرشام آریامنش 
ویراستار: آرشام آریامنش                 فرستنده: سوتا کارالوا

با تو این تن شکسته

 داره کم کم جون میگیره
 آخرین ذرات موندن
 توی رگهام نمیمیره

با تو انگار تو بهشتم
 با تو پرسعادتم من
 دیگه از مرگ نمیترسم
 عاشق شهامتم من

 اگه رو حصیر بشینم
 اگه هیچ نداشته باشم
 با تو من مالک دنیام
 با تو در نهایتم من

 با تو انگار تو بهشتم
 با تو پر سعادتم من
 دیگه از مرگ نمیترسم
 عاشق شهامتم من

 با تو شاه ماهی دریا

 بی تو مرگ موج تو ساحل
 با تو شکل یک حماسه
 بی تو یک کلام باطل


 بی تو من هیچی نمیخوام
 از این عمری که دو روزه
 نرو تا غم واسه قلبم
 پیرهن عزا بدوزه

 با تو انگار تو بهشتم
 با تو پر سعادتم من
 دیگه از مرگ نمیترسم
 عاشق شهامتم من


 با تو انگار تو بهشتم
 با تو پر سعادتم من
 دیگه از مرگ نمیترسم
 عاشق شهامتم من

Nâme tarâne: Bâ to
Âvâze xân: Ebi
Âhangsâz: -
Tâype matn: Âršâm Âriyâmaneš
Virâstâr: Âršâm Âriyâmaneš

Ferestande: Svetâ Kârâlevâ

 

Song's Name: With you
Singer: Ebi
Compositor: -
Text Typing: Arsham Ariamanesh
Editor: - 
Sender: Sveta Karaleva
Translation from Persian:

Название песни: С тобой
Певиц: Эби 

Композитор: -
Набор текста: Света Королева
Редактор: Томашевская Ю.Н. 
Отправитель: Света Королева
Перевод с персидского языка: Света и Аршам

С тобой это раненное тело начало  оживаеть

Последнии пылинки оставшиеся в моих венах не умеряют

С тобой я  будто в раю,
С тобой я полностью счастлив
Я  уже не боюсь смерти
Я стал смелым


Если мы будем сидеть на  циновке
Если у нас ничего не будет
С тобой я владелец мира
С тобой я на самой вершине мира


С тобой я  словно царь-рыба в океане
Без тебя я словно волна на берегу моря
С тобой я эпические стихи
Без тебя я пустые слова


Без тебя я ничего не хочу
От этой короткой жизни
Если ты уйдешь от меня
Мое сердце будет одето в траур

احسان خواجه امیری Ehsan Khajeh Amiri

احسان خواجه امیری در ۷ آبان ماه سال ۱۳۶۳ در خانواده‌ای هنرمند به دنیا آمد. اودر یزد محله ی مهدی آباد چشم به جهان گشود. پدرش ایرج از سر آمدان موسیقی سنتی و آواز بود که بر شکوفایی و پرورش احسان تاثیر بسزایی داشته است. احسان از شش سالگی با نوازندگی ویولن آشنا شد و آواز را نزد پدرش آموخت. او با اجرای ترانه «جان بابا» همراه با پدر خود وارد دنیای موسیقی شد. او در سال ۱۳۸۰ در سن ۱۷ سالگی اولین آلبوم خود به همراهی پدرش را با نام من و بابا منتشر کرد. احسان با اجرای ترانه «هرچی آرزوی خوبه» در زمستان ۱۳۸۳ در میان مردم شناخته شد، در پی آن راه یافتن احسان به صدا و سیمای ایران او را به خواننده‌ای مطرح در ایران تبدیل کرد. احسان دومین آلبوم خود با نام برای آخرین بار را که ترانه «هرچی آرزوی خوبه» یکی از ترانه‌های آن بود، در سال ۱۳۸۴ به بازار عرضه کرد. وی فارغ التحصیل مهندسی کامپیوتر از دانشگاه آزاد اسلامی است و تاکنون چهار آلبوم منتشر کرده است که آخرین آن با نام یه خاطره از فردا در شهریور ماه ۱۳۸۹ منتشر شده است. 
بر گرفته از (با اندکی‌ تغییر):  www.fa.wikipedia.org

نام ترانه: سلام آخر                       آوازه خوان: احسان خواجه امیری
آهنگساز: -                               تایپ متن: آرشام آریامنش 
ویراستار: آرشام آریامنش                 فرستنده: آرشام آریامنش

سلام ای غروب غریبانه ی دل
سلام ای طلوع سحرگاه رفتن
سلام ای غم لحظه های جدایی
خداحافظ ای شعر شب های روشن

خداحافظ ای شعر شب های روشن
خداحافظ ای قصه ی عاشقانه
خداحافظ ای آبی روشن عشق
خداحافظ ای عطر شعر شبانه

خداحافظ ای همنشین همیشه
خداحافظ ای داغ بر دل نشسته
تو تنها نمی مانی ای مانده بی من
تو را می سپارم به دلهای خسته

تو را می سپارم به مینای مهتاب
تو را می سپارم به دامان دریا
اگر شب نشینم اگر شب شکسته
تو را می سپارم به رویای فردا

به شب می سپارم تو را تا نسوزد
به دل می سپارم تو را تا نمیرد
اگر چشمه ی واژه از غم نخشکد
اگر روزگار این صدا را نگیرد

خداحافظ ای برگ و بار دل من
خداحافظ ای سایه سار همیشه
اگر سبز رفتی اگر زرد ماندم
خداحافظ ای نوبهار همیشه

Nâme tarâne: Šaqâyeq
Âvâze xân: Dâryuš
Âhangsâz:
Tâype matn: Âršâm Âriyâmaneš
Virâstâr: Âršâm Âriyâmaneš
Ferestande: Âršâm Âriyâmaneš

Song's Name:
Singer:
Compositor:
Text Typing: Arsham Ariamanesh
Editor: - 
Sender: Arsham Ariamanesh 
Translation from Persian:

Название песни:Последное прощание
Певиц: Эхсан Хаджэ Амири
Композитор: -
Набор текста: Шпак П.Б. 
Редактор: Томашевская Ю.Н. 
Отправитель: Аршам Арияманеш 
Перевод с персидского языка: Шпак П.Б. и Арияманеш А.

Приветствую тебя, закат, сердцу чуждый,
Приветствую тебя восход,
Краткий миг рождения солнца убегающий.
Приветствую разбросанные печали крохи,
Прощайте стихи, что ночь мне освещали,

Прощайте стихи, что ночь мне освещали,
Прощайте истории любви,
Прощай, небесной чистоты любовь,
Прощайте, ароматы ночных стихов,

Прощай, мой верный, мой родной,
Прощайте, раны, сердце бороздящие,
Ты, кто остался без меня,
Ты одним не остаешься.
Тебя сердцам утомленным, вверяю.

Тебя дорожке лунной доверяю,
Тебя бескрайности моря, посвящаю.
Когда ночами я не сплю,
Когда я ночи убиваю,
Тебе грядущие мечты,
Тебе, мой верный, посвящяю.

Чтобы ночь не сгорела,
Я тебя этой ночи вверяю.
Чтобы сердце не угасло,
Я тебя ему вверяю.
Если источник слов печали, иссякнет,
То голоса этого, судьба завершится.

Download audio | Скачать аудио | دانلود صدا
_________________________________________________________

See also | Смотрите ещё |  همچنین ببینید

احسان خواجه امیری Ehsan Khajeh Amiri

احسان خواجه امیری در ۷ آبان ماه سال ۱۳۶۳ در خانواده‌ای هنرمند به دنیا آمد. اودر یزد محله ی مهدی آباد چشم به جهان گشود. پدرش ایرج از سر آمدان موسیقی سنتی و آواز بود که بر شکوفایی و پرورش احسان تاثیر بسزایی داشته است. احسان از شش سالگی با نوازندگی ویولن آشنا شد و آواز را نزد پدرش آموخت. او با اجرای ترانه «جان بابا» همراه با پدر خود وارد دنیای موسیقی شد. او در سال ۱۳۸۰ در سن ۱۷ سالگی اولین آلبوم خود به همراهی پدرش را با نام من و بابا منتشر کرد. احسان با اجرای ترانه «هرچی آرزوی خوبه» در زمستان ۱۳۸۳ در میان مردم شناخته شد، در پی آن راه یافتن احسان به صدا و سیمای ایران او را به خواننده‌ای مطرح در ایران تبدیل کرد. احسان دومین آلبوم خود با نام برای آخرین بار را که ترانه «هرچی آرزوی خوبه» یکی از ترانه‌های آن بود، در سال ۱۳۸۴ به بازار عرضه کرد. وی فارغ التحصیل مهندسی کامپیوتر از دانشگاه آزاد اسلامی است و تاکنون چهار آلبوم منتشر کرده است که آخرین آن با نام یه خاطره از فردا در شهریور ماه ۱۳۸۹ منتشر شده است. 
بر گرفته از (با اندکی‌ تغییر):  www.fa.wikipedia.org

نام ترانه: سلام آخر                       آوازه خوان: احسان خواجه امیری
آهنگساز: -                               تایپ متن: آرشام آریامنش 
ویراستار: آرشام آریامنش                 فرستنده: آرشام آریامنش

سلام ای غروب غریبانه ی دل
سلام ای طلوع سحرگاه رفتن
سلام ای غم لحظه های جدایی
خداحافظ ای شعر شب های روشن

خداحافظ ای شعر شب های روشن
خداحافظ ای قصه ی عاشقانه
خداحافظ ای آبی روشن عشق
خداحافظ ای عطر شعر شبانه

خداحافظ ای همنشین همیشه
خداحافظ ای داغ بر دل نشسته
تو تنها نمی مانی ای مانده بی من
تو را می سپارم به دلهای خسته

تو را می سپارم به مینای مهتاب
تو را می سپارم به دامان دریا
اگر شب نشینم اگر شب شکسته
تو را می سپارم به رویای فردا

به شب می سپارم تو را تا نسوزد
به دل می سپارم تو را تا نمیرد
اگر چشمه ی واژه از غم نخشکد
اگر روزگار این صدا را نگیرد

خداحافظ ای برگ و بار دل من
خداحافظ ای سایه سار همیشه
اگر سبز رفتی اگر زرد ماندم
خداحافظ ای نوبهار همیشه

Nâme tarâne: Šaqâyeq
Âvâze xân: Dâryuš
Âhangsâz:
Tâype matn: Âršâm Âriyâmaneš
Virâstâr: Âršâm Âriyâmaneš
Ferestande: Âršâm Âriyâmaneš

Song's Name:
Singer:
Compositor:
Text Typing: Arsham Ariamanesh
Editor: - 
Sender: Arsham Ariamanesh 
Translation from Persian:

Название песни:Последное прощание
Певиц: Эхсан Хаджэ Амири
Композитор: -
Набор текста: Шпак П.Б. 
Редактор: Томашевская Ю.Н. 
Отправитель: Аршам Арияманеш 
Перевод с персидского языка: Шпак П.Б. и Арияманеш А.

Приветствую тебя, закат, сердцу чуждый,
Приветствую тебя восход,
Краткий миг рождения солнца убегающий.
Приветствую разбросанные печали крохи,
Прощайте стихи, что ночь мне освещали,

Прощайте стихи, что ночь мне освещали,
Прощайте истории любви,
Прощай, небесной чистоты любовь,
Прощайте, ароматы ночных стихов,

Прощай, мой верный, мой родной,
Прощайте, раны, сердце бороздящие,
Ты, кто остался без меня,
Ты одним не остаешься.
Тебя сердцам утомленным, вверяю.

Тебя дорожке лунной доверяю,
Тебя бескрайности моря, посвящаю.
Когда ночами я не сплю,
Когда я ночи убиваю,
Тебе грядущие мечты,
Тебе, мой верный, посвящяю.

Чтобы ночь не сгорела,
Я тебя этой ночи вверяю.
Чтобы сердце не угасло,
Я тебя ему вверяю.
Если источник слов печали, иссякнет,
То голоса этого, судьба завершится.

Download audio | Скачать аудио | دانلود صدا
_________________________________________________________

See also | Смотрите ещё |  همچنین ببینید

ورزش بانوان در ج. ا. ایران Women's sport in I.R. of Iran

ورزش بانوان در ايران شرايط كاملاً ويژه يي دارد: شرايطي كه شايد هيچ كشور مسلمان ديگري هم با آن درگير نباشد. در سال هاي ابتدايي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي حضور ورزشكاران زن در مسابقات برون مرزي به رشته تيراندازي يا شطرنج محدود مي شد اما امروز با گذشت سه دهه شرايط كاملاً متفاوت است و به جز چند رشته معدود كه استثنا هستند، مي توان گفت در اكثر رشته ها زنان ايران حداقل يك بار در ميادين بين المللي حاضر شده اند. مساله طراحي لباس هاي ويژه كه به رغم دارا بودن خصوصيات يك پوشش اسلامي، يك لباس ورزشي به شمار بيايد، اوايل مساله يي دور از ذهن به نظر مي رسيد اما مدتي است شكلي جدي به خود گرفته و راه را براي حضور زنان ورزشكار ايران باز كرده است. با اين حال زنان ورزشكار ايران تا درخشش در دنياي ورزش راه طولاني پيش رو دارند و آمار نتايج شان نشان مي دهد هنوز در ابتداي راه هستند. اين در صورتي است كه كج خلقي ها براي اعزام دختران ورزشكار به مسابقات برون مرزي همچنان ادامه دارد.
تيمي
  
    در ورزش هاي تيمي زنان ايران چندان شناخته شده نيستند و اگرچه در پنج رشته اصلي تيمي حالاحداقل تجربه يك مسابقه برون مرزي را در كارنامه خود دارند اما همه چيز تازه شروع شده و به نظر مي رسد دعوت هاي مختلفي كه از تيم هاي دختران ايران براي حضور در مسابقات بين المللي مي شود، بيشتر به دليل جذابيت حضور تيمي با پوشش متفاوت است. دختران ايراني فعال در رشته هاي تيمي، تجربه حضور در مسابقات برون مرزي را با فوتبال و فوتسال شروع كردند و سال 84 بدون هيچ سروصداي خبري در مسابقات غرب آسيا در اردن شركت كردند. كمي بعد و در شرايطي كه آنها بيش از حد انتظار ظاهر شدند و مقام دوم را در هر دو رشته به دست آوردند، عكس هايي از بازي هاي تيم فوتبال ايران انتشار يافت تا همه لباس هاي ويژه يي را كه مدت ها از آن صحبت مي شد، ببينند. شلوارهاي روي ساق پا، پيراهن هاي آستين بلند و مقنعه، ظاهري متفاوت از بازيكنان ديگر تيم ها براي بانوان ايراني ساخته بود اما آنها با همين لباس خود را براي مسابقات مهم تر آماده مي كردند. بالاخره با كسب موافقت كنفدراسيون فوتبال آسيا، فعاليت دختران فوتباليست ايراني حالتي رسمي به خود گرفت و بعد از چند مسابقه دوستانه و حضوري دوباره در مسابقات غرب آسيا و كسب يك نايب قهرماني ديگر فوتباليست ها در مهم ترين رقابت شان حاضر شدند و توانستند در جريان رقابت هاي مقدماتي جام ملت هاي آسيا بعد از شكست 3 بر يك در خانه هند، در تهران 4 بر يك اين تيم را شكست دهند تا در مجموع با پيروزي 5 بر4 راهي مرحله بعد شوند. اين بهترين شرايطي است كه تيم فوتبال دختران تاكنون تجربه كرده است. البته در فوتسال با آنكه قدمت بيشتري از فوتبال دارد، دختران ايران هنوز عنوان خاصي به دست نياورده اند و در بازي هاي داخل سالن ماكائو هم بسيار ضعيف ظاهر شدند. البته آنها يك قهرماني در تورنمنت بين المللي اردن در كارنامه دارند كه فروردين ماه سال 86 بعد از شش پيروزي پياپي به دست آمد. با اين حال سطح آن مسابقات اجازه نمي دهد اين قهرماني را در ويترين افتخارات ورزش بانوان ايران قرار دهيم.
  
انتظار 32 ساله واليباليست ها هم شهريورماه امسال سرآمد و آنها بعد از تاييد لباس هايشان توسط كنفدراسيون واليبال آسيا 14 تا 22 شهريور در مسابقات قهرماني آسيا حاضر شدند. واليبال زنان ايران كه بهترين نتيجه را با كسب عنوان سومي در رقابت هاي 1966 بانكوك به دست آورده، طبيعي بود كه بعد از سال ها دوري عملكرد چشمگيري نخواهد داشت و با ايستادن روي پله دوازدهم بين 13 تيم شركت كننده، اولين حضورش بعد از پيروزي انقلاب را به پايان رساند.
  
  
    در ساير رشته هاي تيمي زنان ايران اعزامي به مسابقات برون مرزي نداشته اند و به نظر مي رسد بيش از مشكل پوشش و كسب موافقت مراجع داخلي و خارجي، از تازه كاري و غيرحرفه يي بودن رنج مي برند. به هرحال در هاكي، راگبي، بيسبال، كريكت، سافت بال و واترپلو هنوز تيمي از دختران ايران در مسابقات برون مرزي شركت داده نشده است. البته در اين ميان واترپلو شرايط كاملاً متفاوتي دارد و شانسي هم براي اعزام خارجي ندارد.
  
    رشته هاي پايه
  
    شنا، ژيمناستيك و دووميداني را رشته هاي پايه مي نامند اما به جز دووميداني كه چند صباحي است شاهد حضور دختران ايران است، دو رشته ديگر نقشي در اين ميان ندارند. ناگفته پيداست كه شنا، شيرجه، سينكرونايز و همين طور ژيمناستيك با شرايط ويژه يي كه دارند هيچ گاه شانسي براي حضور در ميادين بين المللي ندارند و تمام تلاش شان به حضور در بازي هاي كشورهاي اسلامي كه هر چهار سال يك بار در ايران برگزار مي شود، محدود شده است. البته در مورد ژيمناستيك گفته مي شد قرار است در تورنمنت هاي دوجانبه با كشورهاي عربي شركت كنند كه اين اتفاق رخ نداد و كار به جايي رسيد كه رئيس فدراسيون ژيمناستيك گفت براي روحيه دادن به ژيمناست هاي دختر آنها را همراه با تيم پسران به مسابقات برون مرزي مي فرستند تا حداقل از نزديك شاهد رقابت هاي سطح اول اين رشته باشند.  اما در دووميداني شرايط كاملاً متفاوت است. حضور زنان ايراني از بازي هاي آسيايي 2002 بوسان كره جنوبي شروع شد و پريسا بهزادي با مقنعه، شلوار و كاور بلند در ماده پرتاب وزنه شركت كرد. اگرچه او مقامي به دست نياورد اما پوشش او مسوولان را راضي كرد تا با طراحي لباس اجازه شركت در مواد ديگر را هم به دختران بدهند اما بعد از ادغام انجمن هاي ورزشي بانوان در فدراسيون ها بود كه اين حركت شكل جدي تري به خود گرفت تا جايي كه در بازي هاي آسيايي 2006 دوحه سه ورزشكار دختر براي ايران دويدند. اما اوج درخشش دختران دونده ايران در مسابقات قهرماني آسيا در شهر امان رخ داد: جايي كه ليلاابراهيمي ركورددار دوهاي استقامت دختران ايران، در دوي سه هزار متر با مانع برنز گرفت تا اولين مدال دووميداني زنان ايران بعد از پيروزي انقلاب را به نامش ثبت كند. اگرچه در مورد اين عنوان گفته مي شد او بين چهار نفر سوم شده اما شرايط ويژه ابراهيمي در آن مسابقه و تلاشي كه مي كرد تا با شلوار بلندش از چاله هاي آب بگذرد، تعداد اندك شركت كنندگان را بي اهميت جلوه مي داد. به هر حال نام او به عنوان نفر سوم آسيا ثبت شد تا با گذشت بيش از 34 سال از آخرين مدال آسيايي زنان ايران كه اتفاقاً آن هم برنز بود و در ماده پرش ارتفاع به دست آمده بود، اين مدال تكرار شود.
  
  
  
  
    رزمي
  
    از ابتداي شروع بحث اعزام تيم هاي ورزشي دختران به مسابقات برون مرزي اين طور به نظر مي رسيد كه ورزش هاي رزمي از اقبال بلندتري برخوردارند و با لباس هاي پوشيده يي كه دارند مشكل دختران ايراني با يك مقنعه حل مي شود اما مساله به اين سادگي نبود و به غير از تكواندو كه از ابتدا توانستند موافقت مسوولان تكواندو آسيا و جهان را براي حضور دختران تكواندوكار با حجاب اسلامي كسب كنند، باقي رشته ها چندان خوش شانس نبودند تا جايي كه ووشو با رايزني هاي مختلف و سعي و تلاش فراوان توانست اين مانع را از پيش رو بردارد و كاراته هم همچنان ناكام مانده و مجبور است به رقابت هاي غيررسمي بين المللي دل خوش كند.
  
    اما در اين ميان تكواندو زودتر از بقيه شروع به تجربه اندوزي كرد تا جايي كه حالابه عنوان پرافتخارترين رشته دختران ايران بعد از انقلاب شناخته مي شود. دختران تكواندوكار كه سال 81 و در مسابقات اوپن كره جنوبي اولين ميدان بين المللي خود را تجربه كردند، در شرايطي كه كسي روي مدال آوري دختران ايران حساب نمي كرد، در بازي هاي آسيايي بوسان اولين مدال شان را هم به دست آوردند. پروانه محمدتقي پور تهران كه چندي بعد به عنوان مربي ملي پوشان مشغول به كار شد، در آن مسابقات يك برنز گرفت تا نوار برنزي تكواندوكاران زن ايراني شروع شود. اگرچه آنها حتي حضور در مسابقات جهاني را هم تجربه كردند اما افتخارآفريني هايشان فعلاً به آسيا محدود شده است.     
 

در اين بين ووشو هم خوش اقبال بوده چرا كه با تلاش هاي سال هاي گذشته آنها هم اجازه آن را دارند كه با پوشش و حجاب اسلامي در ميادين رسمي حاضر شوند.
  
    اولين تجربه آنها سه سال پيش و در جريان مسابقات قهرماني آسيا در ميانمار به دست آمد و در طول اين مدت آنها حتي بازي هاي آسيايي دوحه را هم تجربه كردند اما اوج درخشش ووشوكاران كه اتفاقاً در سان شو موفق تر از تالو ظاهر شده اند، مسابقات جهاني چين است كه منجر به كسب چهار مدال براي دختران ايران شد. اين مسابقات كه مردادماه امسال برگزار شد، دو مدال برنز و دو نقره براي دختران ايران به همراه داشت. اما كاراته كاران هنوز شانس حضور در رقابت هاي رسمي را به دست نياورده اند. مقنعه يي كه دختران ايران به عنوان حجاب اسلامي به لباس فرم كاراته اضافه مي كنند، مورد تاييد فدراسيون بين المللي كاراته و كنفدراسيون آسيايي قرار نگرفته و فدراسيون ايران تنها به اين اميد دل بسته است كه با اجباري شدن استفاده از كلاه براي كاراته كاران، مشكل دختران ايران هم حل شود.   
  

  جودو هم تا سال گذشته به دليل مشكل لباس شان به مسابقات داخلي ايران محدود شده بود. با وجود پوشيده بودن لباس فرم جودو، درگيري دو حريف مانع از اعزام جودوكاران دختر ايراني به مسابقات برون مرزي مي شد. سال گذشته پيش از بازي هاي آسيايي دوحه گفته شد لباس دختران ايراني مورد تاييد فدراسيون جهاني قرار گرفته اما باز هم اعزامي انجام نشد.
  
    كيك بوكسينگ ديگر رشته رزمي مورد علاقه دختران است كه امسال اولين اعزام بين المللي اش را پشت سر گذاشت. البته اين فقط يك رقابت بين المللي بود و جزء مسابقات رسمي به شمار نمي آيد اما به هر حال دختران ايران در مسابقات بين المللي گرجستان كه تيرماه برگزار شد، قهرمان شدند اما در مقابل در كونگ فو هنوز فرصتي به دختران داده نشده است.
  
    توپي- راكتي
  
    در رشته هاي توپي- راكتي، تنيس روي ميز و بدمينتون شانس حضور در مسابقات برون مرزي را به دست آورده اند و اسكواش و تنيس همچنان به شركت در مسابقات كشورهاي اسلامي محدود هستند. اما بدمينتون بازان كه اولين بار سال 84 در مسابقات ست لايت هندوستان شركت كردند، اين شانس را داشتند كه حتي جزء شش رشته يي باشند كه ايران در بخش بانوان بازي هاي آسيايي دوحه شركت مي كرد.  در كارنامه دختران بدمينتون باز يك قهرماني هم ديده مي شود كه مربوط به مسابقاتي در بحرين است كه سال 85 در رده سني زير 16 سال برگزار شد. تنيس روي ميز اولين بار در سال 81 به مسابقات برون مرزي اعزام شد. در آن مسابقات كه تحت عنوان رقابت هاي قهرماني خاورميانه در كشور قزاقستان برگزار شد، تيم زير 17 سال ايران در مجموع تيمي عنوان سومي را به دست آورد و يك عنوان دوم انفرادي هم كسب كرد. پينگ پونگ بازان دختر ايراني سال گذشته موفق شدند در جريان مسابقات جهاني از بين تيم هاي دسته چهارم خود را يك دسته بالاتر بكشند و نام شان هم در رنكينگ جهاني ثبت شد.
  
    ورزش هاي آبي
  
    در بين رشته هاي آبي اين تنها قايقراني است كه اجازه حضور در ميادين برون مرزي را دارد. شنا، شيرجه، واترپلو و نجات غريق شرايط ويژه يي دارند اما قايقراني در اين ميان استثنا است و دختران ايران با پوشش ويژه خود اولين بار در سال 84 راهي چين شدند تا در مسابقات قهرماني آسيا شركت كنند. از آن پس آنها در بازي هاي آسيايي و جهاني هم شركت كردند و بهترين عملكردشان راهيابي به مراحل پاياني و فينال مواد مختلف بوده است.